Od berlinerki do płyty CD

Treść

Przypadająca w tym roku 120. rocznica wynalezienia płyty gramofonowej przez Emila Berlinera stała się okazją do zorganizowania przez Bibliotekę Narodową wystawy, która przedstawia historię rejestracji dźwięku. Na ekspozycji możemy zobaczyć zarówno wiekowe czarne krążki do rejestracji dźwięku, jak i najnowsze płyty CD i DVD.

W 1878 roku Thomas Edison wynalazł aparat do zapisywania dźwięku, który został nazwany fonografem. Dźwięk był rejestrowany rylcem na wałku fonograficznym. Dziewięć lat później Amerykanin niemieckiego pochodzenia, Emil Berliner, opatentował płytę gramofonową. Od tego czasu szybko zaczęły się upowszechniać gramofony i płyty zwane berlinerkami. Wynalazek Berlinera na długo opanował rynek fonograficzny i stał się masowym środkiem rejestracji dźwięku.
Na ekspozycji możemy zobaczyć fonograf, gramofon, patefon szafkowy. Ciekawy jest również jeden z pierwszy mikrofonów. Uzupełnieniem płyt i wiekowego sprzętu do jego odtwarzania są fotografie artystów, których nagrania zostały uwiecznione, a także afisze z epoki oraz programy z oper. - Na wystawie możemy zobaczyć unikaty, jak płyty zawierające przemówienie marszałka Józefa Piłsudskiego z 1924 r. czy nagrania utworów w wykonaniu Karola Szymanowskiego oraz Ryszarda Straussa - powiedziała komisarz wystawy Katarzyna Janczewska-Sołomko.
Najstarsza płyta berlinerka z nagraniem polskiego artysty z kolekcji Biblioteki Narodowej została nagrana między 1898 a 1901 rokiem. Jest to "Pieśń wieczorna" Stanisława Moniuszki do tekstu Władysława Syrokomli w wykonaniu Wiktora Grąbczewskiego. - Gramofony i patefony, które znajdują się na wystawie, są sprawne, ale ze względu na ich ochronę staramy się używać ich bardzo rzadko - dodała komisarz wystawy. Niemal wszystkie eksponaty pochodzą ze zbiorów Biblioteki Narodowej, które liczą około 80 tys. nagrań. Wystawa będzie czynna do 10 listopada 2007 roku.
Andrzej Kulesza
"Nasz Dziennik" 2007-10-02

Autor: wa