Przejdź do treści
Przejdź do stopki

O nieczystości

Treść

Kto miłuje wyciszenie, tego nie ranią pociski wroga, kto jednak miesza się z tłumem, wciąż otrzymuje ciosy. Spoglądanie na kobietę jest zatrutą strzałą, zraniła duszę mnicha i zapuściła truciznę, a im dłużej trwa, tym większe sprawia zatrucie.

Kto miłuje wyciszenie, tego nie ranią pociski wroga,
kto jednak miesza się z tłumem,
wciąż otrzymuje ciosy.
Spoglądanie na kobietę jest zatrutą strzałą,
zraniła duszę [mnicha] i zapuściła truciznę,
a im dłużej trwa, tym większe sprawia zatrucie.
Kto pragnie ustrzec się przed taką strzałą,
niech nie udaje się na publiczne zabawy ludowe
i nie włóczy się w święta, gapiąc.
Lepiej jest bowiem pozostać w domu
i oddać się modlitwie
niż sądzić, że się świętuje,
i wydać się na pastwę wrogów.

/ Ewagriusz z Pontu, fragment dzieła Pisma ascetyczne, tom 1

Słuchasz fragmentu dzieła Ewagriusza z Pontu Pisma ascetyczne, tom 1 / Czyta: Franciszek Wytych OSB / Słuchaj podcastów

Ewagriusz z Pontu – urodził się w roku 345 w Iborze (obecnie północna Turcja), w zamożnej rodzinie kapłana z Ibory. Wykształcony w Cezarei Kapadockiej. Bazyli Wielki, z którym jego rodzina utrzymywała żywy kontakt, ustanowił go lektorem tamtejszego Kościoła. Po śmierci swego ojca oraz Bazylego, Ewagriusz udał się do Konstantynopola, gdzie był wiernym towarzyszem Grzegorza z Nazjanzu w trudnym dlań okresie. Grzegorz wyświęcił go na diakona. Dzięki swej znajomości Pisma oraz bystrości umysłu, Ewagriusz zyskał w Konstantynopolu wielką sławę, odnosząc duże sukcesy jako kaznodzieja i walcząc z arianami.

 

Żródło: cspb.pl,

Autor: mj