Trzy postawy chrześcijanina. Być jak ogień
Treść
Skoro człowiek jest tak ważny dla Boga, skoro On wzywa nas po imieniu i mówi: „tyś Moim”, to przed każdym z nas staje pytanie: co to dla mnie oznacza? Jak mam się zachować? Jak w tym kontekście spojrzeć na medytację, na której stajemy przed Tym, któremu na nas zależy?
Nasze wołanie nie trafia w próżnię. Ono jest skierowane do Osoby. Osoby, która nie złamie trzciny nadłamanej, nie zagasi knotka o nikłym płomyku. On nie zniechęci się, ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi. Czym jest to Prawo? To miłość. Ona zaś nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. Ta Miłość mówi nam: Nie lękaj się, bo cię wykupiłem, wezwałem cię po imieniu; tyś moim! Gdy pójdziesz przez wody, Ja będę z tobą, i gdy przez rzeki, nie zatopią ciebie. Gdy pójdziesz przez ogień, nie spalisz się, i nie strawi cię płomień. Dlaczego? Ponieważ drogi jesteś w moich oczach, nabrałeś wartości i Ja cię miłuję, przeto daję ludzi za ciebie i narody za życie twoje. Człowiek w oczach Boga jest drogi, jest pełen wartości, jest wartością sam w sobie. W tym wyraża się stosunek Boga do niego. Ale czyż może być inaczej? Czy Bóg może mieć inny stosunek do człowieka? Czy może o nim zapomnieć? Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. „Ja będę z tobą!”. Bóg nigdy nie zapomni o człowieku, Jego trwanie przy nas jest niezmienne. Człowiek jest przedmiotem nieustannej troski Boga. On ku niemu kieruje swe spojrzenie, do niego się zwraca, czuwa nad nim. Skoro człowiek jest tak ważny dla Boga, skoro On wzywa nas po imieniu i mówi: „tyś Moim”, to przed każdym z nas staje pytanie: co to dla mnie oznacza? Jak mam się zachować? Jak w tym kontekście spojrzeć na medytację, na której stajemy przed Tym, któremu na nas zależy? Czy to może sprawić, że będę trwał w wzywaniu świętego Imienia? / Brunon Koniecko OSB, fragment książki Medytować to…
Konferencja wygłoszona w czasie rekolekcji adwentowych w klasztorze Sióstr Benedyktynek Sakramentek w Warszawie.
Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj