Praktykowanie modlitwy Jezusowej jest wyrazem miłości, wdzięczności i gorliwości
Treść
Trwanie w medytacji pozwala być coraz bardziej całym dla Boga, tak jak On jest cały dla nas. Zawsze i wszędzie.
Tak jak każda ze sztuk dowodzi swojej cnoty, porządkując właściwy jej materiał (na przykład jeden obrabia drewno, drugi brąz, a jeszcze ktoś inny złoto i srebro), tak i my, którzy słuchamy o szczęśliwym życiu i cnotliwym oraz podobającym się Bogu sposobie postępowania, powinniśmy pokazywać, że jesteśmy ludźmi prawdziwie rozumnymi duszą, a nie tylko kształtem ciała. Albowiem dusza rzeczywiście rozumna i miła Bogu wnet poznaje wszystkie życiowe sprawy. I zjednuje sobie Boga miłością oraz szczerze Mu dziękuje, kierując ku Niemu gorliwość oraz cały rozum / Pseudo-Antoni Wielki, Naszego w gronie świętych Ojca Antoniego Wielkiego pouczenia o zachowaniu ludzi i właściwym sposobie postępowania, [w:] Pseudo-Antoni Wielki. Izajasz Anachoreta. Wybór tekstów z I tomu Filokalii, przekład: C. Dobak, redakcja, komentarze i słownik: S. Hiżycki OSB, Wyd. Tyniec, Kraków 2017, s. 50 /.
Pseudo-Antoni kontynuuje swoje rozważania na temat szczęśliwego i cnotliwego życia, opierając się ściśle na antropologii chrześcijańskiej. Łatwo zajmować się tylko tym, co wydaje się, że jest bardzo namacalne, wymierne i mierzalne. Możemy bowiem prowadzić życie w taki sposób, że wszystko to, co jest związane z życiem biologicznym, będzie dla nas miało absolutną wartość. Zresztą we współczesnym sposobie życia można mówić o swoistym kulcie ciała i zwracaniu uwagi na wszystko, co jest z nim związane. Pseudo-Antoni kieruje jednak nas trochę inaczej.
Uważa, że człowiek może rzeczywiście okazać się na miarę tego, kim jest, tzn. być człowiekiem prawdziwie rozumnym, duszą, a nie tylko kształtem ciała. Co to znaczy? Oznacza to, że przede wszystkim bierze pod uwagę to, kim jest człowiek – istotą złożoną z tego, co cielesne i z tego, co niecielesne. Nie pomija niczego. Bierze zatem pod uwagę całego człowieka. Co więcej, zdolność rozumowania czyni nas ludźmi, a nie samo ciało. Tę umiejętność zawdzięczamy dzięki duszy. W ten sposób kierujemy się ku kluczowej tezie Pseudo-Antoniego – „Albowiem dusza rzeczywiście rozumna i miła Bogu wnet poznaje wszystkie życiowe sprawy”.
Zatem tylko ktoś zorientowany w stronę rozumności może poznać całą złożoność ludzkiej egzystencji. Wtedy nie zabraknie mu troski zarówno o to, co jest biologiczne, czyli właściwe ciału, jak i troski o to, co jest duchowe, psychiczne, intelektualne. Nic dziwnego, że ktoś taki, jest zarazem miły Bogu, ponieważ naśladuje Jego w tym znaczeniu, że „poznaje wszystkie życiowe sprawy”. Tylko Bóg ma pełnię poznania. Człowiek może Go naśladować, jeśli będzie się starał dostrzegać całość ludzkiej egzystencji. Potrzeba jednak do tego rozumności.
Taka postawa przyniesie jeszcze dodatkowe korzyści: miłość, wdzięczność, gorliwość. Człowiek widzi bowiem, że taki sposób postępowania jest najbardziej korzystny dla niego. Nie pomija żadnego aspektu jego życia. To rodzi gorliwość i zapał, aby coraz bardziej iść w tym kierunku.
Wyrazem miłości, wdzięczności, jak i gorliwości może być praktykowanie modlitwy Jezusowej. Jesteśmy w niej cali dla Boga. Swoją postawą już wyrażamy wdzięczność i miłość. Nasza modlitwa jest odpowiedzią na łaskę otrzymaną od Boga. Postępowanie w praktyce skutkuje postępowaniem w gorliwości i wdzięczności. Trwanie w medytacji pozwala być coraz bardziej całym dla Boga, tak jak On jest cały dla nas. Zawsze i wszędzie.
Brunon Koniecko OSB – urodził się w 1983 r. w Białymstoku. Jest absolwentem administracji Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Od 2012 profes opactwa tynieckiego. W latach 2011-2016 pracował w Wydawnictwie Benedyktynów Tyniec. Od 2015 r. jest sekretarzem kapituły klasztoru tynieckiego. Prowadzi rekolekcje „Oddychać Imieniem. Modlitwa Jezusowa” w Tyńcu. Autor książek: Medytować to…, Nie żartujcie sobie z Bóstwa!, Modlitwa Jezusowa. Przewodnik po rekolekcjach Oddychać Imieniem
Żródło: cspb.pl, 10
Autor: mj