Św. Hildegarda z Bingen. Wizja XI: Ostatnie dni i upadek Antychrysta
Treść
Niemal wszystkie objawienia, przepowiednie i proroctwa ostatniego tysiąca lat mówią o końcu świata i starają się interpretować współczesne im znaki czasu zwiastujące przyjście wpierw Antychrysta, a następnie oczyszczające ponowne przyjście Chrystusa.
Spośród wizji mistycznych św. Hildegardy z Bingen zawartych w dziele Scivias obszerne fragmenty dotyczą końca świata, paruzji, sądu ostatecznego i poprzedzającego koniec czasów pojawienia się Antychrysta. Wbrew wszelkim pozorom ten motyw religijny nie przestał istnieć w duchowości i kulturze wraz z końcem średniowiecza. Niemal wszystkie objawienia, przepowiednie i proroctwa ostatniego tysiąca lat mówią o końcu świata i starają się interpretować współczesne im znaki czasu zwiastujące przyjście wpierw Antychrysta, a następnie oczyszczające ponowne przyjście Chrystusa. Wielkie zainteresowanie plastycznymi objawieniami św. Hildegardy z Bingen, a wśród nich wizjami końca świata przynagla nas do wyekstrahowania ze Scivias tych właśnie fragmentów trzeciej księgi objawień nadreńskiej mistyczki.
Charakteryzują się one średniowiecznym radykalizmem i bezpośrednimi odwołaniami do Pisma Świętego. Szczególnie do dobrze znanych fragmentów pism św. Jana Ewangelisty. Na uwagę zasługuje, że trudna symbolika objawień św. Hildegardy jest przez nią samą od razu wyjaśniana. Skraca to więc dystans pomiędzy obrazami ukazanymi mistyczce przez Boga, a odbiorem ich przez ówczesnych słuchaczy i dzisiejszych czytelników.
Poniżej znajduje się treść jedenastej wizji z trzeciej księgi Scivias. Należy więc mieć baczenie, na to że wizje te są niejako wyrwane z kontekstu. Stanowią one uwieńczenie trzech wielkich bloków tematycznych: Stworzenie i Stwórca, Odkupiciel i Odkupienie, Cnoty i Historia Zbawienia. Po nich następuje jeszcze Symfonia Chwały. Zastrzeżenie to jest o tyle konieczne, aby nie odbierać dzieła św. Hildegardy jedynie jako jedną z wielu przestróg przed złem, szatanem i Antychrystem ani też, jako przepowiednię mającą na celu wywołać lęk przed końcem świata. Jest to tylko wycinek trudnej drogi duchowej każdego człowieka. Drogi, która wedle Bożego zamysłu ma zostać zakończona powołaniem do życia wiecznego w Chwale Bożej. Na drodze tej stoi oczywiście szatan z całym asortymentem uwodzicielskich pokus. W wędrówce tej jednak towarzyszy nam również i przede wszystkim Bóg Ojciec kierujący opatrznością, Chrystus z niewyczerpanymi pokładami doskonałej miłości oraz Duch Święty z ogromem swych darów. Niech więc lektura objawień św. Hildegardy z Bingen o Antychryście i końcu świata będzie stanowiła zachętę i wstęp do poznania całych Scivias.
Przed rozpoczęciem lektury warto także zapoznać się z przyjętymi zasadami edytorskimi. Każdą wizję otwiera opis obrazu mistycznego, w tym tekście wyróżniony pogrubioną kursywą; za nim następuje szereg różnej długości capitula – rozdzialików komentujących elementy widzenia, niekiedy także odnoszących się do ustępów Pisma Świętego, innych autorów czy pojęć i zwyczajów. Każdy opis wizji właściwej kończy wspólna dla danej księgi formuła, po której następuje rozwinięcie obrazu.
Przeczytaj cały tekst wizji XI św. Hildegardy z Bingen
Św. Hildegarda z Bingen (1098-1179) była benedyktyńską mistyczką, od 2012 Doktor Kościoła. Znana jako “Sybilla Reńska” lub “teutońska prorokini”. Pozostaje jedną z najbardziej intrygujących postaci średniowiecza. Przygotowała wiele pism z zakresu teologii, medycyny i muzyki. Otrzymała dar widzeń, które starała się spisać w kolejnych zbiorach wizji. Prekursorka niemieckiej mistyki średniowiecznej, a przede wszystkim niezwykła osobowość inspirująca także dziś.
Żródło: cspb.pl,
Autor: mj