Abba Agaton: "Bezczelność podobna jest do palącej wichury, która kiedy nadchodz,, wszyscy przed nią uciekają, a owoc drzew marnieje..."
Treść
Abba Agaton – żył na początku V w., najpierw w Tebaidzie, następnie w Sketis i Troe, po roku 434. Synaksaria koptyjskie uważają go za stylitę. Stanowi przeciwstawienie Arseniusza: jest uosobieniem dobroci i słodyczy: „Gdybym mógł spotkać trędowatego – mówił – i wziąć jego ciało, a dać mu w zamian własne, byłbym szczęśliwy” (n. 26). Opierając się na świadectwach jego ucznia Abrahama, pisał o tym współczesny mu Izajasz ze Sketis: „Zachował pokój ze wszystkimi braćmi, z którymi mieszkał. Wszyscy go kochali i naśladowali jego tryb życia” (30,5E, Abbé Isaie, Recuil ascétique, Abbaye de Bellefontaine 1976, 288). Uczniami jego byli między innymi Aleksander i Zoilus. Powołuje się na niego Doroteusz z Gazy (37,52,68,102, PSP 27, 59,67,77,97) oraz Barsanufiusz i Jan (List 261, 340, 342, 410).
Abba Piotr, uczeń abba Lota, opowiadał: „Byliśmy kiedyś w celi abba Agatona, i przyszedł do niego pewien brat, mówiąc: «Chcę mieszkać razem z braćmi: powiedz mi, jak mam się zachowywać?» Starzec mu odrzekł: «Jak w pierwszym dniu, kiedy do nich przyjdziesz, tak po wszystkie dni życia bądź wśród nich jak obcy, żebyś nie nabrał wobec nich bezczelnej swobody». Abba Makary zapytał: «A co sprawia taka swoboda?» Starzec odrzekł: «Bezczelność podobna jest do palącej wichury, która kiedy nadchodzi, wszyscy przed nią uciekają, a owoc drzew marnieje». Abba Makary pytał: «Więc aż tak szkodliwa jest bezczelność?» Odrzekł abba Agaton: «Nie ma od niej gorszej wady, bo jest ona źródłem wszelkich wad. Prawdziwemu bojownikowi nie przystoi nadmierna śmiałość, nawet kiedy jest sam we własnej celi. Znam brata, który mieszkając w celi przez czas dłuższy i mając w niej łóżko, mówił: Byłbym aż do odejścia stąd nie użył ani razu tego łóżka, gdyby mi inny nie kazał. – Oto Boży pracownik i bojownik»”.
Siostra Małgorzata Borkowska OSB urodziła się w 1939 r. Studiowała polonistykę i filozofię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz teologię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Od 1964 jest benedyktynką w Żarnowcu. Autorka wielu prac historycznych, m.in. Życie codzienne polskich klasztorów żeńskich w XVII i XVIII wieku, Czarna owca, Sześć prawd wiary oraz ich skutki, Oślica Balaama, Ryk Oślicy, Twarze Ojców Pustyni, tłumaczka m.in. ojców monastycznych, felietonistka.
Źródło: ps-po.pl, 21 stycznia 2019
Autor: mj